Dla większości z nas, cicho szumiący pod biurkiem pecet to po prostu komputer do gier, narzędzie do przeglądania internetu czy platforma do komunikowania się z innymi. Jednak wcale nie tak dawno mianem komputera nazywano maszyny znacznie większe – a przy tym nie potrafiące robić nic ze wspomnianych wyżej zastosowań.

 

 

W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w naszym kraju zaczęły powstawać pierwsze maszyny liczące o tajemniczych nazwach, jak np. Analizator Równań Algebraicznych Liniowych – ARAL czy Elektryczna Maszyna Automatycznie Licząca – EMAL. Były to jednak wysoko wyspecjalizowane urządzenia, trudno je porównać do uniwersalności dzisiejszych komputerów. Co innego ODRA – ten komputer pozwalał już na uruchamianie różnych programów oraz można było podłączać pod niego różnorodne urządzenia peryferyjne, np. drukarki. O uniwersalności tego komputera świadczyć może fakt, że jeszcze w 2010 roku Odra 1305 była używana w PKP. Więcej o Odrze możecie przeczytać na wikipedii w tym artykule.

 

 

Odra była jednak komputerem dużym, drogim i prądożernym, mogły sobie na niego pozwolić tylko duże instytucje. Zatem, żeby można było marzyć o powszechnej komputeryzacji – potrzebne były urządzenia mniejsze i wygodniejsze, które trafiłyby do szkół i domów. Rozwiązaniem miały być takie komputery jak Mazovia – powstałe w 1986 roku urządzenia, które nie dość że przypominały wyglądem dzisiejsze pecety, ale do tego z nim zgodne. Robiły one na tyle duże wrażenie że można je było zobaczyć nawet w filmie „Pan Kleks w kosmosie” . Równie znanym polskim komputerem były też Elwro 800 Junior – prostsze, ale dużo tańsze urządzenia. Były to pierwsze polskie maszyny które mogły być traktowane jako komputer do gier.